Page 128 - Tourism Diary
P. 128
TDMAG ı ŞEHİR EFSANELERİ
ESHAB-I KEHF MAĞARASI nöbetçilerin gözleri olmadığını onları görmediklerini
Arabistan’ın Zalim kralı Dakyanus döneminde, Allah’a fark ederler, böylece kolayca oradan kaçarak
Diyarbakır’a doğru yol alırlar. Onlar yürürken bir
inanan Yemlihan ve dört arkadaşı, Dakyanus’un çoban onları fark eder “Ey kardeşim gitmeyin, biz
kendini halka Allah olarak tanıtmasını ve ona de sizinle geliyoruz. Bizi bekleyin” der. Çoban böyle
inanmayı reddederler. Ve halka “Allah tektir, yemez seslenince, onu Dakyanus’un adamı olarak düşünürler
içmez uyumaz. Dakyanus uyuyor, uyanıyor, yiyor ve adımlarını hızlandırırlar. O esnada çoban tekrar
ve içiyor. Bütün bunlara rağmen Allah olduğunu seslenir “Bekleyin, sizin inandığınız şeye ben de
iddia ediyor, bu işte bir yanlış var ona inanmayın” inanıyorum.” Bunu duyduklarında soluklanarak onu
diye söylenmeye başlarlar. Bunu duyan Dakyanus beklemeye başlarlar. Yemlihan ve dört arkadaşı 5
onları hapse atar. Allah-u Teâla Hz. Cebrail’i onlara kişiler, çoban ile 6, çobanın köpeği Kıtmir de onlara
gönderir ve şöyle emreder: “Onların yanına git ve katılınca 7 kişi olurlar. Tam öğle vakti Diyarbakır’a
zindanın kapısını aç, oradan çıksınlar.” Hz. Cebrail yetişirler. Aralarından bazıları namaz kılalım derken
gider ve kapıyı açar. Zindandan dışarı çıktıklarında bazıları da daha erken biraz uyuyalım, dinlenelim
kapının önünde iki tane nöbetçi görürler. Fakat bu derler. Sonucunda uyumaya karar verirler.
128 TURIZMGUNLUGU.COM